Ayağı dizine kadar sarılı, ısrarla ayağının üstüne basıp yürüyen bu
genç adam da neyin nesiydi ki? Ayağı hem sarılı, hem zincirlerle bağ-
lıydı. Bu, esmer, karakaşlı, simsiyah saçlarıyla derin bakışlı adam; bir-
biri ardına dizlerini sürüklerken acıyı yürütmüyor, âdeta çocuk gibi
koşuyordu. Sanki yüzündeki acının resmiyle kanatmak istiyordu elle-
rini, ayaklarını. Sanki derman olan her yerini götürmek istiyordu uzak-
lara. Ta ki, dermansız kalıp sızana kadar...
Mahkum Mahfuz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder