Vurgun Muafiyet
Varsayalım ki; biri var,
Sözüm ona mutlusun.
Seni çok seviyor, aşık sırılsıklam..
Hep istediğin bu değil miydi?
Al işte körkütük aşık bir adam!
Hep sana amade, gözlerine meftun
Yanında, aha şuranda..
Bedeniyle, ruhuyla sende.
Dalmaları seversin
Derinlerde bir dalgıçsın vurgunlardan muaf
Nefesini sonuna kadar kullanırsın.
Aşk suya düşünce,
Nefesin açılır derinlerde.
Ve işi yok zamanın.
Dörtnala koşarken eziliyor basılan bütün yerler
İşi bu zamanın
Zaman kendisini tüketerek beslenir
Adam kendini tüketir
Karşında durmuyor artık.
İşte anlamanın zamanı,
Senden aldıklarından,
Yine sana kalanları..
Allahtan kesilince nefesin kesilmez nefisin.
İyi bilirsin daldığın gibi,
Derinden çıkmanın zorluğunu..
Biraz daha ekliyorsun nefesine nefessiz kalmayı.
Gökyüzü mavi, martılar çığlık çığlık
Yeşil tonlarıyla yeni yürekler seslenirken,
Seyircisin geçmişe..
Sevgin de yüreğinde.
O büyük aşkı artık hissetmiyor olman acı..
Hemde çok acı..!
Gidende değil ki güzellikler sende kaldı
Aha şuranda, yüreğinde!
Sev sevildiğin kadar,
-Sevgi sende!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder